Share |

Michael Hudson: ΑΥΤΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ

Μετάφραση :Ask

Πρωτότυπο: He died for our debt, not our sins

 

Ενόσω πολλοί άνθρωποι στρέφονται προς την Χριστιανική και Ιουδαϊκή τους πίστη αυτά τα Χριστούγεννα και Χανουκά σε μια προσπάθεια να δώσουν νόημα στο έτος που πέρασε, τουλάχιστον ένας οικονομολόγος λέει ότι διαβάζουμε τη Βίβλο αναχρονιστικά.

Στην πραγματικότητα έχει γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο για το θέμα. Στο «...Και Συγχώρεσε τα Ωφελήματα τους: Πίστωση και Σωτηρία» (που είναι διαθέσιμο αυτή την Άνοιξη στο Amazon) ο καθηγητής Michael Hudson θέτει το ζήτημα ότι πέραν του σεξ, η Βίβλος στην ουσία απασχολείται με οικονομικά θέματα, και συγκεκριμένα με το χρέος.
«Ο Χριστιανισμός που γνωρίζουμε σήμερα δεν είναι ο Χριστιανισμός του Ιησού», λέει ο καθηγητής Hudson.
Ομολογουμένως, ούτε ο Ιουδαϊσμός που γνωρίζουμε σήμερα είναι ο Ιουδαϊσμός του Ιησού.
Ο οικονομολόγος είπε στο Renegade Inc ότι η Προσευχή του Κυρίου, «συγχώρεσε τις αμαρτίες ημών, ως κι εμείς συγχωρούμε όσους είναι οφειλέτες σε μας», αναφέρεται ειδικά στο χρέος.
«Οι περισσότεροι θρησκευτικοί ηγέτες λένε ότι τα πάντα στη χριστιανοσύνη μιλάνε για αμαρτία και όχι για χρέος», λέει. «Αλλά στην ουσία, η λέξη τόσο για την αμαρτία όσο και το χρέος είναι η ίδια σχεδόν σε κάθε γλώσσα» (σ.μ. όχι και στα ελληνικά, στη γλώσσα που γράφτηκαν τα ευαγγέλια).

"Schuld", στα γερμανικά, σημαίνει «χρέος» καθώς και «αδίκημα» ή «αμαρτία». Στα γαλλικά το λένε "devoir". «Είχε την ίδια δυαδικότητα σε νόημα και στη Βαβυλωνιακή γλώσσα της Ακκαδικής αυτοκρατορίας.» 
Η ιδέα αντηχεί στην έννοια του "wergeld", το οποίο υπήρξε σε μέρη της Ευρώπης και της Βαβυλωνίας και έθετε την αξία μιας ανθρώπινης ζωής με βάση την κατάταξή τους, καταβαλλόμενο ως αποζημίωση στην οικογένεια κάποιου που είχε τραυματιστεί ή σκοτωθεί.
«Η πληρωμή -το "Schuld" ή υποχρέωση- σας απαλλάσσει από τη ζημία που προκλήθηκε από το αδίκημα», δήλωσε ο Δρας Hudson.

 

Οι Δέκα Εντολές ήταν περί χρέους


 

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αντιλαμβάνονται την Εντολή «μην επιθυμείτε τη σύζυγο του γείτονά σας» με καθαρά σεξουαλικούς όρους αλλά στην ουσία, ο οικονομολόγος λέει ότι αναφέρεται συγκεκριμένα σε πιστωτές που θα εξανάγκαζαν τις συζύγους και τις κόρες των οφειλετών σε σεξουαλική δουλεία ως εγγύηση για μη πληρωθέν χρέος.
«Αυτό πηγαίνει πίσω μέχρι τους Σουμέριους στην τρίτη χιλιετία», είπε.
Παρομοίως, η Εντολή «ου κλέψεις» αναφέρεται σε τοκογλυφία και εκμετάλλευση μέσω απειλής για οφειλές.

Ο οικονομολόγος λέει ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε για τις απόψεις που είχε περί χρέους. Με τη σταύρωση να είναι η τιμωρία που προοριζόταν ειδικά για τους πολιτικούς αντιφρονούντες.

«Το να κατανοήσουμε τη σταύρωση του Ιησού είναι να καταλάβουμε ότι ήταν η τιμωρία που υπέστη για τις οικονομικές του απόψεις», λέει ο καθηγητής Hudson. «Ήταν μια απειλή για τους πιστωτές.» 
Ο Ιησούς Χριστός ήταν ένας σοσιαλιστής ακτιβιστής για τη συνέχιση των τακτικών ιωβηλαίων κατά του χρέους που θεωρούνταν απαραίτητα για την ευημερία των αρχαίων οικονομιών.

 

Οι κυβερνήσεις μπορούν να συγχωρήσουν το χρέος. Έτσι λέει η Βίβλος.

 


Στους Σουμέριους και τη Βαβυλωνία, όποτε ένας νέος ηγέτης ερχόταν στην εξουσία, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να διακηρύξουν ένα «καθαρό μητρώο» σε πέτρινη πλάκα, συγχωρώντας το προσωπικό χρέος του πληθυσμού σε κάτι που ήταν γνωστό ως «γιορτή χρέους».
Η εναλλακτική λύση θα ήταν για εκείνους που δεν μπορούσαν να πληρώσουν να υποβληθούν ως δούλοι στους πιστωτές τους. Οι κυβερνήσεις θα είχαν χάσει τη διαθεσιμότητα τέτοιων οφειλετών προς στρατολόγηση.
Αλλά οι κυβερνήτες της κλασσικής αρχαιότητας που ακύρωσαν τα χρέη των υπηκόων τους έτειναν να ανατρέπονται με ανησυχητική συχνότητα - από τους Έλληνες «τυράννους» του 7ου αιώνα π.Χ. που ανέτρεψαν τις αριστοκρατίες Σπάρτης και Κορίνθου, τους βασιλιάδες της Σπάρτης Άγι και Κλεομένη κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. οι οποίοι προσπάθησαν να ακυρώσουν τα χρέη των Σπαρτιατών, μέχρι τους Ρωμαίους πολιτικούς που τάσσονταν υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους και της αναδιανομής γης, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ιούλιος Καίσαρ.
Το πρώτο δηλωμένο κήρυγμα του Ιησού στο Κατά Λουκάν 4 καταγράφει την ανακοίνωσή του ότι είχε έρθει για να αναβιώσει το Ιωβηλαίο Έτος. Ο όρος «ευαγγέλιο» (ή «καλές ειδήσεις») χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί με σαφήνεια στην ακύρωση χρέους, η οποία έγινε ο σημαντικότερος πολιτικός αγώνας της εποχής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, βάζοντας τον Ιησού ενάντια στους υπερασπιστές των πιστωτών Φαρισαίους (πολιτικό κόμμα και κοινωνικό κίνημα που έγινε το θεμέλιο του ραβινικού Ιουδαϊσμού γύρω στο 167 π.Χ.).

 

Ο Ιησούς πέθανε για το χρέος μας

 

Ο καθηγητής Hudson λέει ότι ο Ιησούς Χριστός πλήρωσε το υπέρτατο τίμημα για τον ακτιβισμό του.

Οι Φαρισαίοι, ο Χιλλέλ ο Πρεσβύτερος (ο ιδρυτής του ραββινικού Ιουδαϊσμού) και οι πιστωτές που τους στήριζαν, αποφάνθηκαν ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα του Ιησού απειλούσε την εξουσία και τον πλούτο τους.
«Είπαν ότι πρέπει να ξεφορτωθούμε αυτόν τον τύπο και να ξαναγράψουμε τον Ιουδαϊσμό και να τα ανάγουμε όλα στο σεξ αντί ταξικής πάλης, πράγμα που πραγματικά αφορά το σύνολο της Παλαιάς Διαθήκης», δήλωσε ο καθηγητής Hudson.

«Αυτό ήταν το σημείο όπου ο Χριστιανισμός διαστρεβλώθηκε. Η χριστιανοσύνη στράφηκε τόσο πολύ ενάντια στον Ιησού, που έγινε ισοδύναμο του Κινήματος του Τσαγιού, επικροτώντας τον πλούτο μα και την απληστία ακόμα, με ύφος που παραπέμπει στην Άυν Ραντ
Ο οικονομολόγος λέει ότι ο Χριστιανισμός μετασχηματίστηκε από τον ο Άγιο Παύλο, ακολουθούμενος από την «αφρικανική» σχολή του Κυρίλλου Αλεξάνδρειας και του Αγίου Αυγουστίνου.

«Κατά τα τελευταία 1000 χρόνια η Καθολική Εκκλησία λέει ότι είναι ευγενές να είσαι φτωχός. Αλλά ο Ιησούς δεν είπε ποτέ ότι είναι καλό να είσαι φτωχός. Αυτό που είπε ήταν ότι οι πλούσιοι άνθρωποι είναι άπληστοι και διεφθαρμένοι. Αυτό έλεγε ο Σωκράτης, όπως ο Αριστοτέλης και οι Στωικοί Ρωμαίοι φιλόσοφοι, όπως οι βιβλικοί προφήτες στον Ησαΐα.»
Ούτε ο Ιησούς είπε ότι είναι καλό να είσαι φτωχός επειδή σε κάνει ευγενή.

Αυτό που είπε ο Ιησούς είναι ότι αν έχετε χρήματα θα πρέπει να τα μοιραστείτε με άλλους ανθρώπους.
«Αλλά αυτό δεν είναι αυτό που ο Ευαγγελικός Χριστιανισμός είναι σήμερα», λέει ο καθηγητής Hudson. «Οι Αμερικανοί Φονταμενταλιστές Χριστιανοί λένε να μην μοιράζεσαι ούτε δεκάρα. Ο Βασιλιάς Ιησούς θα σε κάνει πλούσιο. Μην φορολογείς τους εκατομμυριούχους. Ο Ιησούς ίσως με βοηθήσει να κερδίσω στην λοταρία. Φορολόγησε τους φτωχούς που άφησε πίσω του ο Κύριος - χωρίς αμφιβολία λόγω των αμαρτιών τους. Δεν υπάρχει Ιωβηλαίο Έτος εδώ».

 


Τι θα έκανε ο Χριστός;

 

Για να καταλάβουμε πως θα διορθώσουμε τη σημερινή οικονομία, ο Hudson λέει ότι οι απαντήσεις της Βίβλου ήταν πρακτικές για την εποχή τους.
«Όταν έχετε μαζική συσσώρευση χρέους που δεν μπορεί να αποπληρωθεί, είτε εξοφλείτε το χρέος και ξεκινάτε απ΄την αρχή όπως έκανε η Γερμανία κατά τη διάρκεια του «Θαύματος του 1947», όταν οι Σύμμαχοι συγχώρεσαν όλα τα χρέη της εκτός από ελάχιστα υπόλοιπα ή αφήνετε τους πιστωτές να υποθηκεύσουν, όπως έκανε ο Ομπάμα στην Αμερική μετά την κρίση του 2008 και 10 εκατομμύρια Αμερικανικές οικογένειες έχασαν τα σπίτια τους στον αποκλεισμό», είπε.
«Εάν αφήσετε αυτόν τον πλούτο στη θέση του, τότε θα καταπνίξει την κοινωνία με τον αποπληθωρισμό χρέους.
«Ο σημερινός κόσμος πιστεύει στην ιερότητα του χρέους. Αλλά από τους Σουμέριους και τους Βαβυλώνιους διαμέσου της Βίβλου, ήταν οι ακυρώσεις χρέους που ήταν ιερές».
Ο οικονομολόγος συνιστά την αντικατάσταση του φόρου εισοδήματος με φόρο γης, μονοπωλίου και φυσικών πόρων, την απαγόρευση της απουσίας ιδιοκτησίας και την εξουσιοδότηση της κυβέρνησης να κατανέμει γη προς τον πληθυσμό.
«Αν θέλετε να μοιάσετε στον Ιησού, τότε να γίνετε πολιτικοποιημένος και να συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται για την ίδια μάχη που διεξάγεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε κάθε πολιτισμό - η προσπάθεια της κοινωνίας να εμπεδώσει το γεγονός ότι τα χρέη αναπτύσσονται γρηγορότερα από την ικανότητα αποπληρωμής τους», λέει.