Share |

Οι βαρώνοι της τοκογλυφίας και η πολιτική με τα ψευδώνυμα

warning: Creating default object from empty value in /home1/ithaca/public_html/sites/all/modules/openpublish_core/theme_helpers/node-article.tpl.inc on line 48.
δημιουργός:Δον Ψυχώτης

 Ο κ. Πάγκαλος, για μια ακόμα φορά, απαξιώνει τις ένοπλες δυνάμεις. Ο κύριος κάνει καλά τη δουλειά , που του έχουν αναθέσει.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο κ. Πάγκαλος, απευθυνόμενος σε μηχανικούς της Πολεμικής Αεροπορίας, είπε πως "οι μηχανικοί είναι παραγωγικό κομμάτι του δημόσιου τομέα, ενώ οι πιλότοι αντιπαραγωγικό" !!!

Κατόπιν τούτου, η δική μας ταπεινή πρόταση είναι να πετούν τα αεροπλάνα χωρίς πιλότους. (Η αλήθεια είναι πως το σώμα κατάντησε "αντιπαραγωγικό", από τότε που ο Ευαγ. Βενιζέλος κατάργησε τις αναχαιτίσεις τουρκικών αεροπλάνων κι έγινε ο εναέριος χώρος ξέφραγο αμπέλι και κυριαρχία τουρκική).

Αυτό που δεν λέει ο κ. Πάγκαλος είναι πως οι απαιτήσεις της "τρόικας", για μείωση του δημόσιου τομέα,  αφορούν κυρίως την αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία των απασχολουμένων δημοσίων υπαλλήλων.  Πέντε απολύσεις για κάθε μία πρόσληψη. Προτείνουμε να πάει να φυλάξει τα σύνορα και να αστυνομεύσει τις πόλεις, ο χοντρός.

Αυτό που επίσης δεν λέει ο κ. Πάγκαλος , τα ΜΜΕ και τα κόμματα είναι πως στις πρόσφατες εκλογές, το τουρκικό προξενείο έδινε γραμμή για την ψήφιση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ. Κάτι θα ξέρουν οι τούρκοι.

Από πολλές πλευρές, έχει ακουστεί η φράση "γεωγραφική περιοχή" για την Ελλάδα, αντί του όρου "κράτος", κυρίαρχο και ανεξάρτητο. Γεωγραφική περιοχή υπό την εποπτεία της διεθνούς τοκογλυφίας, θα συμπληρώναμε εμείς.

Προς αυτό το στόχο κατευθύνεται  ο εξασφαλισμένος οικονομικά και νομικά κ. Πάγκαλος.

Δεν είναι κακό σε μια δημοκρατία να είσαι μέλος κόμματος. Απλώς, είναι  ντροπή να λες πως είσαι μέλος του ΠΑΣΟΚ, τούτες τις ώρες και μετά από όσα έχουν συμβεί.

Στην καταστροφή της πατρίδας και των ανθρώπων της συμμετέχει η προτεραιότητα που δίνουν οι ενταγμένοι στις κομματικές  παρωπίδες και εντάξεις. Οι δοσίλογες ηγεσίες υπάρχουν, γιατί τις στηρίζουν μέλη, φίλοι και ψηφοφόροι.

Οι έλληνες, έστω και μειοψηφικά,  στηρίζουν ακόμα,  με ψήφο, λόγο και παρουσία σε  ένοχα κόμματα τη διάλυση της εθνικής τους υπόστασης. Στηρίζουν  την πλήρη υποδούλωση της πατρίδας και τον ευτελισμό των ανθρώπων της.  Ευτυχώς, υπήρξε και η αποχή, σαν απελπισία, θυμός και αναζήτηση του καινούργιου.

Είναι ντροπή η διαίρεση, αντί για την ενότητα. Η προσέλευση στο κοινό μέτωπο δεν έχει χρώμα. Αίμα και πύρωμα έχει. Στο 21, στην κατοχή, στο πολυτεχνείο, στις μεγάλες στιγμές αυτής της πατρίδας, δείτε το ρόλο των ανθρώπων και το ρόλο των κομμάτων.   Συγκρίνετε και αναλογιστείτε το σήμερα.

Ίσως, είναι δύσκολη η δράση, για κάποιους. Είναι , όμως, αξιοπρέπεια η σιωπή και η τήρηση αποστάσεων. Δεν δίνει λύσεις η σιωπή, δίνει, όμως, χρόνο για περισυλλογή, σκέψη και αναζήτηση δρόμων απόδρασης.

Ο κ. Αλ.Παπαδόπουλος μίλησε από το βήμα του ΕΛΙΑΜΕΠ, του επίσημου παραρτήματος της Trilateral Commission στην Ελλάδα. Περιμένει να τον καλέσουν, για να σώσει τους τοκογλύφους και τα δανεικά τους, λέγοντας πως θέλει να σώσει την  "ελλάδα". (Η δική τους πατρίδα είναι κλεμένο ψευδώνυμο. Γι΄αυτό και τα εισαγωγικά.)

Είπε, όμως, και κάποιες αλήθειες: Αυτό που βιώνουμε σήμερα έχει προοπτική εκατονταετίας. (Το ξέραμε, αλλά καλό είναι να το ομολογούν και οι βαρώνοι του συστήματος).

Αν μη τι άλλο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ειλικρίνεια στον κ. Αλ. Παπαδόπουλο.

Η "ανησυχία" του ήταν ξεκάθαρη: Τον ενδιαφέρει να τηρηθούν οι υποχρεώσεις μας έναντι των διεθνών τοκογλύφων και καταλογίσει ανικανότητα εφαρμογής στην πολιτική ελίτ. Μη τυχόν και παρεκλίνουμε. Δείτε εδώ την εναλλακτική λύση , που προτείνει ένας απλός πολίτης, με επαρκείς γνώσεις και να τις συγκρίνετε, με αυτά που λέει ο κ.Παπαδόπουλος:

«το 2011 θα διαφανεί η αδυναμία του πολιτικού συστήματος -εκ κατασκευής λαϊκιστικού, φοβικού και εξουσιαστικού- να χαράξει γραμμές στρατηγικού βάθους για την ανόρθωση της οικονομίας». Ήδη, προσθέτει, «έχουμε τα πρώτα σημάδια, όπως η συζήτηση για αναθεώρηση του μνημονίου, η χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής κ.λπ.». Ανησυχεί για τη χαλάρωση και εμμέσως, πλην σαφώς ζητά να του παραδώσουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, μέσω 5μελούς ομάδας "σοφών". (Εκτός από αυτόν, στην ομάδα θα είναι και ο Μητσοτάκης;)
Και συνεχίζει ο "ανησυχών" κ. Αλ.Παπαδόπουλος: «Φαίνεται ότι εξαντλούνται τα ψυχικά αποθέματα της πολιτικής ελίτ της χώρας και των πέριξ αυτής δυνάμεων επιρροής. Σε λίγο θα αδυνατούν πλήρως να υποστηρίξουν σταθερά και με συνέπεια το επιβληθέν από τον διεθνή οικονομικό έλεγχο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και να συγκροτήσουν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης. Φοβάμαι δηλαδή ότι εκπνέουν οι ψυχικές αντοχές και ότι το ψυχολογικό φορτίο υποστήριξης ρεαλιστικών πολιτικών από τις ιθύνουσες δυνάμεις της χώρας έχει φτάσει στα όριά του».

Ανησυχεί για τον ψυχικό κόσμο του ΓΑΠ και των εκτελούντων χρέη κυβέρνησης. Για το "ψυχολογικό φορτίο"!!! Αυτά είπε, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το είδος της ανησυχίας του.

Πιο κάτω, ο Αλέκος Παπαδόπουλος  λέει την αλήθεια για το κομματικό σύστημα. Για τους δικούς του, φυσικά, λόγους, που δεν είναι άλλοι από την επιστροφή του στην διακυβέρνηση της χώρας, σαν σωτήρας:

  Κατηγορεί τις ιθύνουσες δυνάμεις της χώρας ότι δεν έχουν καλλιεργήσει στο λαό «εθνική αυτογνωσία». Έτσι, αποκρύφτηκε από το λαό η «φοβερή αλήθεια ότι τελούμε υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Αντίθετα, του μιλάνε και διαπληκτίζονται για ένα κάποιο 'χαρτί', το 'μνημόνιο'». «Ένα ψεύδος που επίσης καλλιεργείται στο λαό είναι αν η χώρα μας θα χρεοκοπήσει ή όχι. Αρνείται ο παραπλανητικός λαϊκισμός να αποδεχθεί ότι τέτοιο δίλημμα ουσιαστικά δεν υπάρχει, γιατί η χώρα ήδη τελεί 'υπό χρεοστάσιο' από τον περασμένο Μάιο».

Το έχουμε πει κι εμείς, αλλά μας αντέγραψε και ο κ. Ρουμπινί: "Όπως κι αν το πείτε, χρεοκοπία είναι".

Αυτή η ατάκα για το "μνημόνιο" μας άρεσε. Είναι ΟΛΟΙ τους ενάντια στο μνημόνιο, το ΔΝΤ, την τρόικα, αλλά κανείς ενάντια στις αιτίες που γέννησαν την κρίση. Γι΄αυτό φτιάχτηκε και σύλλογος υπέρ του "μνημουνίου". Όχι άλλο "αντιμνημόνιο". Μημόσυνο κατάντησε.

Ο κ.Αλ.Παπαδόπουλος , ο κ. Πάγκαλος και οι άλλοι βαρώνοι της διεθνούς τοκογλυφίας, ακόμα και πατριώτες , όπως ο Π.Γεννηματάς, Β.Μαρκεζίνης κ. ά. απαξιώνουν το πολιτικό σύστημα, επιρρίπτοντας του ευθύνες και περιορίζοντας την αιτία του κακού στην "ελληνική κακοδαιμονία της κακοδιαχείρισης".

Λέγοντας αυτό, αποκρύπτουν την πραγματική αιτία του χρέους και της καταστροφής. Ο ελληνικός δοσιλογισμός των Πάγκαλου, Παπαδόπουλου, Σημίτη, Καραμανλή  και λοιπών φίλων οδήγησε τη χώρα πρώτη στον γκρεμό, αλλά δεν είναι αυτή η αιτία. Το χρέος όλων των χωρών του κόσμου άρχισε να αυξάνεται ομοιόμορφα σε όλο τον κόσμο, όταν οριστικά και αμετάκλητα, οι πολιτικοί ηγέτες του πλανήτη  παρέδωσαν από το τέλος της δεκαετία του 70, την αποκλειστική διαχείριση του χρήματος στους τραπεζίτες και τον δημόσιο πλούτο στους επιχειρηματικούς συμμάχους των.

Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις της "εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης" πολιτικής.

ΌΛΑ τα λένε, εκτός από αυτό που λέει το βιντεάκι "το χρήμα ως χρέος".  Και αυτά που λέει το βιντεάκι είναι αυτά που διδάσκονται στο πανεπιστήμιο στο μάθημα "Χρήμα, Πίστη, Τράπεζες".

Και για να μην μας μείνει κάποια τελευταία αμφιβολία, κλείνει ο κ. Αλ.Παπαδόπουλος την ομιλία του, υπό την σκέπη της "Τριμερούς Επιτροπείας" και των ιδρυτών της  Ροκφέλλερ - Μπρεζίνσκι (Δεν γνωρίζω, αν υπήρχαν φωτογραφίες τους στην αίθουσα) :

Αφού πει το γνωστό παραμύθι για "ανάπτυξη, μέσω της μείωσης του δημόσιου τομέα", μέσω της μείωσης του "αντιπαραγωγικού" στρατού, δηλ.καταλήγει στην πραγματική πρόθεση της ομιλίας του:

"Θα ζήσουμε για πολλά χρόνια υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο. Δεν πρέπει η χώρα ν’ αφεθεί να σέρνεται και ο λαός να βαυκαλίζεται με αυταπάτες και ψεύδη που του καλλιεργούν καθημερινά οι κατεστημένοι της χώρας». Και "προτείνω μέσα στο 2011 η Βουλή να εγκρίνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής κύρους, η οποία θα συντάξει ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό «πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης», στην ουσία δηλαδή ένα σχέδιο αναγέννησης, που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα, πειθαρχημένα και χρονοστοχευμένα στην έξοδο από την κρίση. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να κριθεί από το λαό με εκλογές «για ν’ αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους για το μέλλον της χώρας, και πολύ περισσότερο ο λαός».

Και, τέλος,  να μη ξεχάσουμε την αμετροέπεια της νέας αρχηγού κόμματος κ. Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία θέλει "να αλλάξει την Ελλάδα".

Το μελλοντικό νόμισμα που θα μας βγάλει από το οικονομικό τέλμα. (Μιχ.Μπορνόβας)

Όπως όλοι ξέρουμε, κανείς από αυτούς δεν έχει κυβερνήσει τη χώρα. Ήταν, απλώς, περαστικοί από την κυβέρνηση. Οπότε είναι ανεύθυνοι και για όσα μας συμβαίνουν σήμερα.

Τόσα χρόνια άλλαζαν τη χώρα προς το καλύτερο και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Μήπως, είναι καλύτερα να την αφήσουν όπως είναι;

Δοξάστε τους!

ΥΓ: Φυσικά και υπάρχει λύση. Λύσεις πολλές. Βλέπε Π.Παναγιώτου και Γ.Βαρουφάκη. Η δική μας πρόταση ξεκινά με το να κάτσουν στο σκαμνί όλοι αυτοί, που επιτρέψανε στους τοκογλύφους να μας κυβερνούν. Σκαμνί πρέπει σε όλους αυτούς που στήριξαν την είσοδο στο ευρώ και την ταυτόχρονη εκχώρηση του στους τραπεζίτες. Δίκες για εθνική προδοσία, γιατί εκμεταλλευόμενοι την άγνοι των πολιτών (απέκρυψαν την αλήθεια), ψήφισαν, ερήμην των κοινωνιών, ένα τόσο δα μικρό άρθρο, με το οποίο απαγόρευσαν στα κράτη να λαμβάνουν χρήμα από την ΕΚΤ, να το δίνει αυτή στους τραπεζίτες π.χ. με επιτόκιο 0,5% και αυτοί να το δίνουν σε κράτη, πολίτες και επιχειρήσεις , με επιτόκιο "πού σε πονά και πού σε σφάζει". Έτσι φτιάχτηκε το χρέος.  Υπάρχει, έστω και ένα κόμμα ή ένας πολιτικός, που να εντόπισε αυτή την απαράδεκτη στάση;

Δεν είναι επαρκής δικαιολογία, για να απαλλαγούν από τη συνενοχή τα κόμματα που συνηθίζουν να καταγγέλλουν το Μάαστριχτ, την Ε.Ε. , το μνημόνιο, το ΔΝΤ , την τρόικα και τα  άλλα  ονόματα, που χρησιμοποιεί η διεθνής  τοκογλυφία, για να κρύβεται.  Η καταγγελία και η πολιτική με  ψευδώνυμα  είναι υποκρισία, που απλώς αποκρύπτει την αλήθεια.

  1. Η σαφής και ξεκάθαρη αμφισβήτηση και καταγγελία των ολιγαρχικών κοινωνικών και οικονομικών συμβάσεων, που υπέγραψαν οι πολιτικοί ενάντια στην κοινωνία,
  2. Η καταγγελία   των  σημερινών κομμάτων, των ψεύτικων κοσμοθεωριών και "επιστημών", των ηγεσιών που χάρισαν το χρήμα στους τραπεζίτες  και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, σαν υπεύθυνους για όσα μας συμβαίνουν,  είναι η μόνη αυθεντική πολιτική. 

Στο σκαμνί και όχι στην κυβέρνηση πρέπει να κάτσουν  ΟΛΟΙ.

   θα τους πετύχω. Πού θα πάνε;

 

(ως συνήθως, τα περισσότερα σχέδια είναι του Δον ΨΥΧΩΤΗ. Ευτυχώς που ο άνθρωπος δεν ζητά πνευματικά δικαιώματα. )


Σχόλια

Δυστυχώς η εναλλακτική που αναφέρεις ότι προτείνει ένας απλός πολίτης, εξέλειπε...Με το μνημόνιο άλλαξε και το δίκαιο...Είναι πλέον αγγλικό
Ορίστε τι γράφει στο διπλανό άρθρο (το β):
Η λύση στα παραπάνω προβλήματα ήρθε με την ‘ελληνική κρίση’ η οποία, πέρα από όλα τα δώρα που έφερε σε Ευρώπη και ΗΠΑ (για τα οποία είχαν γίνει πολλές προβλέψεις σε παλαιότερα άρθρα οι οποίες, πια, αποτελούν επιβεβαιωμένα γεγονότα), οδήγησε την Ελλάδα στην υπογραφή της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης με χώρες της ΕΕ και στο Διακανονισμό Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας του Δ.Ν.Τ., δημιουργώντας την πολυπόθητη νομοθεσία που εξασφάλισε τα εξής: α) Την απαλλαγή των ευρωπαϊκών τραπεζών από το ‘τοξικό’ ελληνικό χρέος και τη μεταφορά του σε χώρες της ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απ’ όπου θα γίνει η διαχείριση του. β) Την αλλαγή του δικαίου που διέπει το χρέος από το ελληνικό στο αγγλικό, καταργώντας ένα μοναδικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. γ) Την επιβάρυνση του ελληνικού χρέους με εμπράγματες ασφάλειες επί του ελληνικού δημοσίου ακυρώνοντας το δεύτερο εξαιρετικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. δ) Την εποπτεία και τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και την υποχρέωση της Ελλάδας να υπακούει στις υποδείξεις των δανειστών της, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η αποπληρωμή των δανείων της προς αυτούς.

Δεν έχεις άδικο. Σε διάφορες στιγμές, παραθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις, όπως αυτή του Παναγιώτου, ή του Βαρουφάκη και του Βιλιάρδου, για να δείξω πως η σημερινή επιλογή δεν είναι μονόδρομος.
Ειδικά, του Γ.Βαρουφάκη, (δυο αναρτήσεις πίσω, στο "τραπεζοκρατία ή δημοκρατία" εξακολουθεί να έχει νόημα, αν υπήρχαν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που δεν θα ήταν εξαρτημένες.
Τέλος, υπάρχει το προηγούμενο στο διεθνές δίκαιο να καταργούνται διεθνείς συμβάσεις, αν αποδειχθεί ότι ήταν προϊόν απάτης. Το δρόμο αυτό ακολούθησε το Εκουαδόρ : Δίκασε , καταδίκασε και μετά δήλωσε "δεν πληρώνω". Ανάλογο δρόμο ακολουθούν οι Ισλανδοί, με παραπομπή σε δίκη πρώην κυβερνητικών.
Το πέρασμα σημερινών και χτεσινών πολιτικών, θα είναι μονόδρομος, όταν θα υπάρξουν κινήματα και κόμματα, που θα θέλουν να υπηρετήσουν το συλλογικό καλό.
Η λύση θα έρθει, αν αποκτήσουμε δημοκρατία κι όσο δύσκολο κι αν είναι, αυτό κι αν είναι μονόδρομος. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, κάποιοι λίγοι, είναι να συνεχίζουμε την ενημέρωση και τον προβληματισμό και να συμπεριφερόμαστε, με βάση τις αξίες που θέλουμε και για τους άλλους.
Είμαστε ακόμα στην αρχή, γιατί η παιδεία και οι αξίες μας είναι τραγικές. Σύγκρινε τις αντιδράσεις της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας.
Υπομονή κι επιμονή.